Εκδρομές

Λήξη Κατηχητικού – Εκδρομή 10-5-2014

Το Σάββατο 10 Μαΐου πραγματοποιήθηκε η λήξη του Κατηχητικού της ενορίας μας με μια μικρή εκδρομή στον Ι.Ν.Παμμεγίστων Ταξιαρχών. Ευχόμαστε σε όλα τα παιδιά καλή επιτυχία στις εξετάσεις και καλό καλοκαίρι! Ραντεβού τον Οκτώβρη!

ΥΓ: Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον κ.Κώστα Β. για την εγκάρδια προσφορά του!

***

Μόλις ξύπνησε το δάσος

Το Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012, η ενορία μας, Ιερός Ναός Ευαγγελιστρίας Λιβαδειάς, διοργάνωσε εξόρμηση-εκδρομή στις παλιές κατασκηνώσεις της Ιεράς Μονής Ευαγγελιστρίας (στο Ζαχαρά Αλιάρτου – υψόμετρο 780 μέτρα). Είναι μια συνήθεια-παράδοση που γίνεται τουλάχιστον 3 φορές το χρόνο.

Με τις ευχές του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη μας κ.Γεωργίου και την προτροπή του Προϊσταμένου της Ενορίας μας, π.Δημητρίου Αργυρίου, η σκέψη μας έγινε πραγματικότητα.

Έτσι το Σάββατο 3 Νοεμβρίου και ώρα 12:00 «το δάσος της Ευαγγελίστριας ξύπνησε» και αυτό έγινε από τις γλυκειές φωνές μαθητών Γυμνασίου και Λυκείου των Νεανικών Συντροφιών της Ενορίας μας.

Τα παιδιά έφτασαν στις 12:00. Ανακοινώθηκε το πρόγραμμα και όλα άρχισαν να ζωντανεύουν.

Πρώτη φάση: Τα παιδιά μπήκαν στα δωμάτιά τους και ετοίμασαν τα κρεβάτια και τα σκεπάσματά τους.

Δεύτερη φάση: ώρα 13:00 συναγερμός: Επιστράτευση του «Ταμτάκου», ενός αγροτικού αυτοκινήτου για το μάζεμα ξύλων ικανών-αρκετών ώστε η φωτιά να φτάσει για όλη τη νύχτα και για το ψήσιμο των εκλεκτών εδεσμάτων που είχε φροντίσει η επιτροπή νέων της ενορίας μας.

Τρίτη φάση: Τα παιδιά μαζεύονται στο σημείο συνάντησης στις 15:00 και ξεκινάει η βόλτα μας στο μοναδικό, πανέμορφο και ευλογημένο βουνό του Ελικώνα. Η χαρά μεγάλη, ανεξήγητη, φωνές ζωντανεύουν το δάσος, τα πουλιά που είχαν αρχίσει να ψάχνουν καταφύγιο για τη νύχτα ξυπνούν, διάφορα ζώα ξεπηδούν από τις φωλιές τους να δουν τι γίνεται… Οι κάτοικοι του χωριού αναστατώνονται. Σπεύδουν όμως να τους καθησυχάσουν τα γέλια και τα τραγούδια που ακούγονται από τα παιδικά στόματα. Ανεβαίνοντας προς τα έλατα το κοπάδι του κ.Μάμαλη ξαφνιάζεται, τα σκυλιά φωνάζουν με την απρόσμενη επιδρομή μας στο δάσος. Όλα βαίνουν καλά, οι φωτογραφίες εκπληκτικές, τα αξιοθέατα θεϊκά, μας μεταφέρουν αλλού…

Διάφορες στάσεις γίνονται γιατί όλα τα παιδιά ζητούν να γευθούν και να ζήσουν τις ομορφιές της άγριας φύσης.

  

  

Χαλίκι, ώρα 17:00: βραδιάζει, η επιστροφή για τις κατασκηνώσεις μόλις ξεκίνησε. Οι σκέψεις και προτάσεις πέφτουν η μια μετά την άλλη, αλλά η έκπληξη ήταν μπροστά. Τα παιδιά αφήνονται στην άκρη του χωριού Ζαχαρά και γεμίζουν τα μικρά πετροχτισμένα δρομάκια-καλντερίμια με γέλια και χαρά. Όλοι οι κάτοικοι τους καλοδέχονται και ρωτούν πώς περνάνε. Συναντιόμαστε στην πλατεία για το καθιερωμένο κέρασμα. Η θερμοκρασία πέφτει, το κρύο όσο πάει γίνεται αισθητό, κατηφορίζουμε αποχαιρετώντας το γραφικό και φιλόξενο χωριό.

Τέταρτη φάση: Η φωτιά ανάβει, τα κορίτσια ετοιμάζουν το βραδινό γεύμα, το τόσο δύσκολο και περίπλοκο: «πίτσα»! Προσευχή και το φαγοπότι αρχίζει. Οι συζητήσεις και προβληματισμοί για το σήμερα, το μέλλον και για ό,τι προβλέπεται, έρχονται στο τραπέζι.

Η αύρα του δάσους χαρίζει στα νιάτα συναισθήματα ελευθερίας, ξεγνοιασιάς, χαράς, ελπίδας και το συναίσθημα ότι ο Θεός μεριμνά και ελεεί όλους μας. Τα παιδιά θέλουν να τα ζήσουν όλα και έτσι «αφήνονται» στο περιβάλλον της Θεόπνευστης φύσης.

Πέμπτη φάση: 7:30 πμ. Ξύπνημα για όλους και ετοιμασία για τον εκκλησιασμό μας. Άλλοι έχουν κοιμηθεί και άλλοι όχι, αλλά η θέα της ανατολής του ηλίου ξυπνά το συναίσθημα για εγρήγορση. Κατεβαίνουμε, ήδη ο π.Νικόλαος (ο ιερέας της Μονής) έχει ξεκινήσει, από τις μοναχές άλλες ψέλνουν και άλλες κάνουν το κομποσκοίνι τους, ενώ εμείς παίρνουμε θέσεις. Η ατμόσφαιρα «ανεβάζει» τα παιδιά και χάνονται μέσα στην πνευματική θάλασσα της Μονής. Πριν το «Δι’ευχών» ο π.Νικόλαος καλωσορίζει τα παιδιά μ’ένα λόγο που θα μείνει για πάντα μέσα τους. Μετά τη Θεία Λειτουργία κατευθυνόμαστε για το Αρχονταρίκι, όπου οι μοναχές με τη Γερόντισσα μας περιμένουμε να πάρουμε πρωινό μαζί και να συζητήσουμε ευλογημένα και θεάρεστα θέματα. Όλοι κρέμονται από τα λόγια της Γερόντισσας και ο ενθουσιασμός είναι έκδηλος.

Έκτη φάση: Τα παιδιά κατευθύνονται προς τις κατασκηνώσεις. Ήδη οι μεγαλύτεροι ανάβουν φωτιά και οι σχάρες γεμίζουν σουβλάκια και λουκάνικα. Η διασκέδαση και τα πειράγματα φτάνουν στο κόκκινο. Το φαγητό ετοιμάζεται. Συγχρόνως έρχεται και ο φύλακας των κατασκηνώσεων ο κ.Χαράλαμπος με τα άλογα του και το παιχνίδι αρχίζει πάλι.

    

Η φωνή που ξυπνάει και νεκρούς ακούγεται: Ο π.Ανάργυρος σημαίνει κάλεσμα για προσευχή και φαγητό! Ώρα 14:00: όλοι τρέχουν, το γεύμα τίθεται και τελικά τα περισσεύματα δεν φτάνουν ούτε για τον Κρουζ, το σκύλο μας.

Έβδομη φάση: ώρα 17:00: Αναχώρηση. Τα πρόσωπα κατσουφιάζουν, τα παιδιά μαζεύουν τα προσωπικά τους αντικείμενα και τακτοποιούν το χώρο όπως τον βρήκαν.

Μαζευόμαστε για να δούμε πώς θα φύγουμε: όλοι περιμένουμε να ακουστεί η επόμενη ημερομηνία συνάντησης στο ιερό αυτό μέρος και ο πατήρ Ανάργυρος λέει: «Τα Χριστούγεννα είναι κοντά!».

Ζήτω η Ενορία Ευαγγελιστρίας Λιβαδειάς!

π.Ανάργυρος Σαραφόπουλος